Afbeelding
“Als onderdeel van het crisisteam ben ik de laatste weken bijna 24/7 bezig geweest om studenten veilig naar huis terug te laten keren. Voor de één is dat thuis Nederland, voor de ander is dat thuisland ergens anders. Het was een hectische periode en onwerkelijke realiteit, maar we hebben het met alle collega’s en met liefde gedaan voor onze studenten. En als studenten dan weer in Nederland zijn, dan hebben ze vaak geen huisvesting, omdat ze hun eigen kamer al hadden opgezegd. Onze collega’s van Facility Management zorgden dan voor vervangende woonruimte. Je ziet in deze periode hoe wendbaar en veerkrachtig onze studenten en wij als organisatie zijn. Tuurlijk was het wel eens penibel. Soms zelfs beangstigend. Het omboeken van geannuleerde tickets en het goed onderhouden van contact met studenten was soms lastig. Soms was het beltegoed op of zaten studenten vast op een vliegveld zonder een mogelijkheid de telefoon op te laden. We zaten regelmatig met tranen in de ogen. In Costa Rica waren drie studenten die naar huis wilden, maar de tickets werden steeds weer geannuleerd. De ontlading was dan ook groot toen we hoorden dat ze eindelijk in het vliegtuig zaten. Ook het terughalen van student Dominique is mij bijgebleven. Dit was pittig. Zij zat in Zuid-Korea en vanuit daar terugkeren was en is lastig. Als je dan hoort dat zo’n student veilig thuis is, dan ben je blij. Dan geeft het meer energie dan het kost. Studenten zijn heel erg dankbaar, ik heb voor als het weer kan al heel wat koffiedates staan, waar ik erg naar uitkijk!”