De n=1-tool is speciaal ontwikkeld voor de analyse van systemische n=1-data. Deze tool helpt om individuele begeleidingsdoelen en behandeldoelen op systematische wijze te evalueren. Het is complex om dit soort data te analyseren in bestaande softwareprogramma’s. De n=1-tool helpt hulpverleners dan uit de brand.
Samenwerkingspartners: Hogeschool van Amsterdam, Fivoor, Van Mesdagkliniek, Proeftuin Dementie, Stichting Kameraad
Vijf jaar geleden zijn we gestart met het ontwikkelen van een gebruiksvriendelijke tool voor statistische berekeningen die geschikt zijn voor onderzoek naar één enkele persoon, de zogenoemde n=1-data. Het kan een hele opgave zijn om als behandelaar, therapeut, social worker of verpleegkundige statistische programma’s als SPSS of Stata voldoende te leren kennen om in staat te zijn passende statistiek uit te rekenen. De N=1-tool helpt hulpverleners dan uit de brand.
Juist specifieke non-parametrische statistiek is geschikt bij onderzoek dat sterk kan aansluiten bij de praktijk. Daarbij gaat het om het evalueren van processen bij die ene individuele klant, cliënt of persoon. De n=1-tool biedt een eenvoudige interface, waarin mensen stap voor stap worden meegenomen om deze voortgang in een grafiek te kunnen afbeelden en drie statistische maten uit te rekenen.
Vanuit het lectoraat Small n-Designs wordt ingezet op het evalueren van deze tool aan de hand van 360 graden feedback en het betrekken van netwerkleden. Op dit moment wordt de tool binnen NHL Stenden Hogeschool het meest intensief gebruikt door de opleiding Vaktherapie, waarbij de studenten onderzoeken of de manier waarop zij met een specifiek medium therapie bieden aan cliënten gedragsverandering veroorzaakt.
De tool is inmiddels ook breder ingezet bij een aantal onderzoeksprojecten. Een eerste voorbeeld is het onderzoek naar het aanbieden van muzikale persoonlijke playlists bij thuiswonende ouderen met Alzheimer. Uit de analyse van de n=1-tool blijkt dat deze playlists bijdragen aan het bevorderen van de kwaliteit van leven en het verminderen van de agitatie.
Een tweede voorbeeld waarbij de n=1-tool goed van pas kwam, was het onderzoek naar een cliënt met een verstandelijke beperking en een bipolaire stoornis. Hij werd in contact gebracht met een erotische masseuse. Naderhand was hij minder handtastelijk naar personeel en beter te motiveren tot dagactiviteiten. Bovenstaande onderzoeken zijn voorbeelden van relatief kleine interventies in de hulpverlening, die in dit geval zijn geëvalueerd met behulp van de n=1-tool.
De tool is ontwikkeld in samenwerking met de programmeurs van Kojac en wordt aan de hand van feedback van de eindgebruikers continu verbeterd.
