Afbeelding
“Al sinds jongs af aan zeiden mensen: ‘Dat kun je niet.’ Maar ik heb een positieve instelling en zoek altijd naar mogelijkheden. Misschien ga je een keer hard op je plaat als iets te hoog gegrepen is, maar ook daar kom je wel weer bovenop. Als het moeilijk wordt houd ik altijd het einddoel voor ogen: mijn opleiding afronden, zodat ik zelfstandig kan werken.”
Langzaam omhoogwerken
“Al vroeg leerde ik om me steeds verder omhoog te werken. Als kind ging ik naar het speciaal onderwijs, waar ze gebarentaal gebruikten. Maar mijn ouders wilden dat ik me zelfstandig kon redden, dus leerde ik liplezen. Zo had ik geen gebarentaal nodig en kon ik naar een gewone basisschool. In groep 8 kwam het volgende obstakel: welk niveau kon ik doen op de middelbare school? Een vak als Engels zou al niet lukken, omdat ik de zachte klanken van die taal niet hoor. Zodoende startte ik op de mavo. Dat ging heel goed, dus ontwikkelde ik me verder tot de havo en nu dus het hbo.”
“Het leven is te mooi om negatief te zijn”
Op zoek naar de juiste opleiding
“Het liefst wilde ik lesgeven, maar dat kan niet, omdat er in een klas te veel lawaai is. Iets anders wat ik wilde was Verpleegkunde. Helaas lukte het me niet om die opleiding te volgen. Er was altijd het risico dat ik belangrijke dingen zou missen in gesprekken met patiënten. Dat is confronterend, maar het leven is te mooi om negatief te zijn. Ik haalde mezelf naar beneden door die dingen te willen, dus zocht ik een opleiding die wel bij me past. Ik begon bij de basis: welke vakken vond ik leuk die niet te veel energie kostten? Zo kwam ik uit bij de opleiding Chemie in Emmen. Ik ben nu een half jaar bezig en vind het erg leuk om te werken op het lab.”
“Als het moeilijk wordt hou ik altijd het einddoel voor ogen: mijn opleiding afronden, zodat ik zelfstandig kan werken”
Docenten denken mee
“Bij de Open Dag van NHL Stenden werd duidelijk dat ze hier met me zouden meedenken. In gewone lessen gebruik ik apparatuur waarbij de docent een speciale zender omdoet. Bij practica kan die niet gebruikt worden, dus komt de docent vaker vragen of ik alles heb meegekregen. En toen we mondkapjes moesten dragen was dat voor mij een groot probleem, want dan kan ik niet liplezen. De docenten regelden uit zichzelf een doorzichtig gezichtsmasker, zodat ik ze alsnog kon volgen. Maar het kost mij veel energie om alles bij te houden. Soms is het even genoeg aan het eind van de dag en stop ik ermee. Dan zorg ik later zelf wel dat ik weer bij ben met de stof. Mijn klasgenoten helpen me gelukkig met dingen noteren en ik kan alles vragen.”
“Ik ben in mijn leven al zo ver gekomen als ik nu ben, dus moet het in de toekomst ook kunnen
Op topniveau sporten
“Ondertussen zat ik ook al jaren op turnen en vervolgens teamgym. Daarbij spring en dans je op muziek, maar ik hoor geen toon. Ik moet goed tellen en oefen veel in mezelf. Dat doorzetten heeft geloond. Na veel trainen raadde mijn trainer me aan om me in te schrijven voor het EK, en ik kwam door de selectieronde. Helaas werd alles afgelast vanwege corona, maar volgend jaar ga ik weer trainen voor het EK. Ik heb ervan geleerd dat je de hoop nooit moet opgeven. Ik ben in mijn leven al zo ver gekomen als ik nu ben, dus moet het in de toekomst ook kunnen!”