Iris de Jonge

Afbeelding
iris-de-jonge
“Mbo-v beviel me prima, maar ik kon de extra uitdaging van het hbo wel gebruiken”
Iris de Jonge
Student Verpleegkunde

Tijdens haar opleiding mbo-v voelde Iris de Jonge wel aan dat ze meer in haar mars had. Ze had wel door dat ze op haar plek was in de verpleegkunde, dus lag de keuze voor hbo-v voor de hand. De overstap verliep soepel, en ze kon zelfs leerjaar een en twee in een jaar doen. 

Zorg? Absoluut niet! 

“Vroeger moest ik echt niks van de zorg weten. Mijn moeder werkt in de thuiszorg, dus ze kwam weleens thuis met verhalen die ik liever niet wilde horen. Dan heb ik het over de standaard ‘vieze’ verhalen, zeg maar. Toen ik op de middelbare school een maatschappelijke stage moest doen, kwam ik toch in de zorg terecht. Dat ging om een instelling voor psychogeriatrie, oftewel zorg voor dementerende ouderen. Die stage gaf me ontzettend veel voldoening en ik kreeg ook positieve feedback, dus heb ik als vervolgstudie mbo-v gekozen.” 

Meer uitdaging nodig 

“Hoewel die opleiding prima beviel, merkte ik al snel dat ik wat meer uitdaging kon gebruiken. Ik was op allerlei manieren extra zaken aan het doen en opzoeken, en ook werkbegeleiders hadden het idee dat ik wat over had. En ik zelf wist dat eigenlijk ook wel. Ik ben echt op mijn plek in de zorg, dus ben ik hbo-v gaan doen. De voltijd-variant, ondanks dat ik al in de zorg werk. Ik wilde alle vakken doen, van allerlei andere werkvelden ook nog kunnen proeven, en dat was bij deeltijd lastiger. Ik kon wel wat sneller door het eerste jaar heen door jaar een en twee te combineren. Als ik opnieuw zou kunnen kiezen tussen voltijd en deeltijd, zou ik er eerlijk gezegd nog eens goed over nadenken. Misschien dat ik dan toch voor deeltijd zou kiezen, omdat je dan wat meer geld verdient. Aan de andere kant mis je dan wel een hoop van het studentenleven, dus het is en blijft een lastige keuze!” 

De toekomst 

“Mijn opleiding duurt nu nog ongeveer een jaar, waarin ik een half jaar stage heb en een half jaar aan mijn scriptie werk. Verder ben ik nu veel bezig met UbiSim. Dat is een programma waarin je in virtual reality kunt oefenen met allerlei zaken die je in de verpleegkunde tegen kunt komen. Ik vond dat zo interessant, dat ik zelf de benodigde spullen heb gekocht. Nu help ik met het schrijven en programmeren van casussen voor andere studenten. En daarna? Ik denk niet dat ik al uitgestudeerd ben. Misschien word ik wel verpleegkundig specialist of arts? Ik weet in ieder geval zeker dat ik in de zorg blijf hangen, maar nog niet in welk specialisme ik terechtkom. Gelukkig heb ik nog even de tijd om dat uit te zoeken!”