Jos Foppele

Afbeelding
ervaringsverhaal-jos-foppele.jpg
“Het belangrijkste voor mij is het persoonlijke contact met studenten”
Jos Foppele
docent HBO-ICT

Jos Foppele is docent software engineering bij HBO-ICT. Ook is hij teamleider van de opleiding. Het belangrijkste voor hem is het persoonlijke contact met studenten.

Jos Foppele is docent software engineering bij HBO-ICT. Ook is hij teamleider van de opleiding.

In het eerste jaar ga je ook al aan de slag met websites voor echte bedrijven. In het begin oefen je de stappen die je daarvoor moet ondernemen nog met docenten, maar in de derde periode mag je al een echte klus doen: je interviewt de opdrachtgever en programmeert vervolgens een website. Zo maakten studenten eens een reserveringssysteem voor een taxibedrijf. In de jaren daarna komt er nog meer stof bij, want ICT is een brede opleiding. In het tweede jaar oriënteer je je op verdiepende kennis, zoals robots, artificial intelligence, 3D en gaming. Als hogerejaars loop je stage en specialiseer je je nog verder in bijvoorbeeld security, gamedevelopment of robotica. Je kunt ook het internationaal erkende certificaat Ethical Hacking behalen binnen de studie.”

Informele sfeer

“Het is een prettige opleiding: best wel informeel voor zo’n grote hogeschool. We vinden het belangrijk dat docenten benaderbaar zijn en dat studenten altijd vragen mogen stellen. Je moet hier jezelf kunnen zijn. Er is ook veel contact met elkaar buiten de lessen om. Iedere herfst- en meivakantie houden we samen met de techniekopleidingen een spellendag. Studenten komen hier dan speciaal in de vakantie naartoe om spellen te spelen met elkaar en met docenten. Kaarstpellen, games, het kan allemaal.

Zelf heb ik ook deze opleiding doorlopen. Daarna ging ik aan de slag als embedded software engineer. Ik maakte software voor draadloze sensornetwerken, bijvoorbeeld trillingssensoren waarmee live kon worden gemonitord of er bij aanleg van een metrolijn scheuren in de muren van huizen ontstonden. Dat werk heb ik zes jaar gedaan, maar daarna vroeg ik me af of ik dit pure programmeren wilde blijven doen. Via via kwam ik hier terecht in het onderwijs, en het bevalt goed. Je ziet hoe blij studenten worden van iets waarvan ze vooraf nooit hadden gedacht dat ze het zouden kunnen … Als ze hier binnenkomen, denken sommige studenten: wow, wat is dit allemaal. Maar een paar maanden later presenteren ze vol trots een gaaf spel dat ze hebben gemaakt. Het is mooi om studenten zo te zien groeien.”