Lenie Poortinga-Bosma

Afbeelding
Lenie-Poortinga-Bosma-ervaringsverhalen-139
“Als je wilt, kun je alles. Dat is wat hij mij heeft laten zien”
Lenie Poortinga-Bosma
Deeltijd Verpleegkunde

Lenie vindt het werk van een verpleegkundige altijd al fascinerend. Als haar manager laat weten dat hij in de toekomst mensen met een zorgachtergrond wil aannemen, spitst ze dan ook haar oren. Ze komt met het wilde idee zich te laten opscholen en begint met de deeltijd opleiding Verpleegkunde. 

Medaille 

“Toen ik samen met één van mijn bewoners over de finish liep, voelde ik zoveel trots. In eerste instantie wilde hij voor de 21 kilometer gaan bij de Loop Leeuwarden. ‘Zullen we met de 5 beginnen?’, zei ik toen. De medaille die hij daarvoor heeft gekregen, hangt nog steeds aan een spijkertje op zijn kamer. Soms zit hij in een psychose, wordt hij woest en slaat hij alles in zijn kamer kort en klein. Maar die medaille? Die blijft hangen. Als je wilt, kun je alles, dat is wat hij mij heeft laten zien. En dat is ook hoe ik zelf in het leven sta.” 

Alles kunnen 

“Die filosofie is ook de reden dat ik begon met de deeltijd opleiding Verpleegkunde. Ooit rondde ik de bachelor Maatschappelijk Werk en Dienstverlening af, en kwam ik na een omweg in de zorgverzekeringswereld bij Wender terecht. Daar werkte ik als medewerker Wonen en Welzijn met mensen met een dubbele diagnostiek. De bewoners hebben zowel psychiatrische problemen als een verslaving. Ik merkte dat we vaak thuiszorg moesten inschakelen als er medische handelingen gedaan moesten worden. Ik vond dat zonde. Kon ik dat zelf niet leren?” 

Wild plan 

“Het fascineerde me. Iedere keer als ik zo’n verpleegkundige zag, dacht ik wát een interessante baan. Op een gegeven moment bedacht ik het wilde plan dat ik me wel kon opscholen tot Verpleegkundige. Gelukkig was mijn manager direct enthousiast. Ik ben gaan googelen kwam de deeltijd opleiding verpleegkunde tegen. Toen ik ontdekte dat ik die versneld kon afronden met een FastSwitch traject, was ik overstag. Hoewel dat versneld afronden erg ambitieus is voor zij-instromers, werd het mijn doel om dat toch binnen twee jaar te doen. Samen met mijn manager werkte ik een plan uit en startte ik vol goede moed met de opleiding.” 

Niet beschikbaar 

“In het begin vond ik het best wel een zoektocht. Ik wilde die opleiding in twee jaar afronden, maar dat vraagt wel iets van jezelf en van de mensen om je heen. Ik was net bevallen van mijn kindje en moest alle ballen hoog zien te houden. Er zijn wel weekenden geweest dat ik tegen mijn man zei ‘trek jij maar je eigen plan, ik ben dit weekend niet beschikbaar’. Dan zat ik op zolder met mijn neus in de boeken. Maar gelukkig steunde mijn gezin me volkomen. En had ik vragen, dan kreeg ik supersnel antwoord van mijn docenten. Ik vond het stressvol, maar kreeg er ook zoveel energie van.” 

Leiderschap 

“Tijdens mijn opleiding heb ik heel erg geleerd om kritisch te kijken naar wat we doen, en om klinisch leiderschap te tonen. Iets waar ik nog steeds de vruchten van pluk. Ik werk met een doelgroep die vaak niet goed voor zichzelf zorgt, en ik geloof heel erg in een gezonde levensstijl en preventie. Uit onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat running therapie net zo goed werkt tegen een lichte tot matige depressie als antidepressiva. Natuurlijk kun je dan medicijnen nemen, maar persoonlijk ben ik voorstander van leefstijlverandering en kijk ik liever kritisch samen met bewoners naar hun levensstijl.” 

Serieuzer 

“Nu ik verpleegkundige ben, heb ik het gevoel dat er beter naar me wordt geluisterd. Laatst ging ik met een bewoner naar de huisarts. Die wilde hem vanwege middelengebruik met een kluitje het riet in sturen, maar door mijn opleiding durf ik nu af en toe met de vuist op tafel te staan. Dat maakt dat ik betere zorg kan bieden voor de bewoners. Gelukkig zien zij mij nog steeds als dezelfde Lenie. Alleen vragen ze me niet meer alleen om te helpen met het opruimen van hun kamer, maar ook om hulp bij gezondheidsklachten.” 

Jij kan het ook 

“Natuurlijk heb ik ook wel eens getwijfeld. Bijvoorbeeld als ik een verslag terugkreeg met heel veel feedback en dat moest verwerken terwijl dat helemaal niet in mijn planning paste. Maar dan volgde ik mijn eigen adviezen aan bewoners op en ging ik even hardlopen of iets voor mezelf doen. Of besprak ik het met mijn coach. Ik heb van tevoren met mezelf afgesproken dat ik ervoor zou gaan, wat er ook gebeurde. En ik geloof dat het lukt als je je ergens 100% voor inzet. Net als die ene bewoner die nooit een kilometer had hardgelopen en toch de finish haalde. Volgens mij geldt dat ook voor een opleiding. Niet twijfelen, maar gewoon doen!”