Gea van Dijk is associate lector ‘Ouderen met psychische problemen’ en zet zich in om kennis en ervaringen te bundelen, en gezamenlijk onderzoek te doen ten behoeve van de oudere cliënten, hun naasten en de zorgmedewerkers.
“Ik ben van oorsprong fysiotherapeut en heb een poos gewerkt in ziekenhuizen en later ook als leidinggevende en manager in de ouderenzorg. Het doen van onderzoek heeft me altijd gegrepen. Tijdens mijn promotieonderzoek naar de zorgmethode PDL bij mensen met dementie kon ik onderzoek doen dat direct gericht was op kwaliteit van leven van cliënten en op de medewerkers die dicht bij de cliënten staan. Dit type praktijkgericht onderzoek heb ik daarna niet meer losgelaten.”
“Naast dat ik associate lector ben bij NHL Stenden Hogeschool in samenwerking met Noorderbreedte, werk ik als beleidsadviseur van de bestuurder bij zorgorganisatie Noorderbreedte. Ik houd me vanuit die functie bezig met het onderzoek in heel Noorderbreedte. Mijn doel is onderzoek binnen de zorgorganisatie goed op de kaart te zetten, te borgen, en zoveel mogelijk zorgprofessionals te stimuleren tot het doen van onderzoek. Dat hoeven niet alleen promotieonderzoeken te zijn, maar ook middellange of korte praktijkgerichte onderzoeken waarvan zorgprofessionals de uitkomsten meteen kunnen gebruiken of toepassen in de praktijk. Ik houd daarom ook erg van actieonderzoek, een vorm van onderzoek die hier heel direct bij aansluit.”
“Een mooi voorbeeld is het onderzoek dat we op dit moment doen bij thuiswonende ouderen met psychische problemen. Samen met organisaties op het gebied van thuiszorg, ouderenzorg, GGZ, huisartsenzorg, eerstelijns ondersteuning, welzijn en NHL Stenden Hogeschool onderzoeken we hoe betrokken zorgprofessionals elkaar beter kunnen ondersteunen ten behoeve van deze cliënten. Daarvoor hebben we met behulp van actieonderzoek samen met medewerkers een eigen methode ontwikkeld met de toepasselijke naam ‘In Gesprek!’. Samen met de cliënt en diens naasten gaan alle betrokkenen rondom de tafel zitten om stap voor stap te bespreken wat ze voor de cliënt en voor elkaar kunnen betekenen, uitgaande van waar de cliënt zelf aandacht voor vraagt.”
“De relaties tussen de cliënt, naasten en zorgprofessionals zijn ontzettend belangrijk. Hoe zorg je dat je echt bij elkaar komt, bij elkaar aan kunt sluiten, zodat je samen de kwaliteit van leven van de cliënt kunt verbeteren? Daarin moet de stem van de cliënt mijn inziens altijd de boventoon voeren. De cliënt geeft de prioriteit aan. Want wie weet er per slot van rekening beter wat belangrijk is in je leven dan jij zelf?”
“Deze laagdrempelige wijze van onderzoek doen, wil ik ook inbrengen bij andere organisaties. De zorg voor ouderen is heel lang achtergebleven op het gebied van onderzoek. Daar komt gelukkig langzaamaan verandering in, maar ik merk dat veel organisaties nog worstelen met de vraag hoe ze praktijkgericht onderzoek kunnen vormgeven door ook de medewerkers er zelf bij te betrekken. Zeker in de zorg- en welzijnspraktijk zijn mensen erg ‘handen uit de mouwen’ gericht, dat beschouwende en bekijkende zakt toch heel snel weer weg in de waan van de dag. Mijn persoonlijke doel is om iedereen te laten zien hoe bruikbaar het doen van onderzoek kan zijn, voor de cliënt en voor jezelf, zonder dat je hoogleraar hoeft te zijn.”
