“Toen ik door de poortjes van de douane liep echoden de woorden van mijn moeder en tante in mijn hoofd: ‘Hedwich, laat je door niets of niemand tegenhouden.’ Ik zwaaide nog een keer naar mijn vriend en familie. Stiekem vroeg ik me af of er wel goed aan deed om in m’n eentje naar Barcelona te gaan. Toch liep ik vastbesloten door. Dit is wat ik wilde, en ik ging er een succes van maken.
De eerste week in mijn nieuwe, tijdelijke woonplaats voelde als vakantie. Een beetje shoppen en sightseeing: ik was nog volop de stad aan het ontdekken. In de tweede week vloog het me opeens aan. Daar zat ik dan, in m'n eentje in Barcelona. Omringd door de drukte van de stad voelde ik me toch alleen. Ik had écht alles achter me gelaten, ver weg van m'n veilige thuis en vertrouwde omgeving.
Pas hier in Spanje besefte ik hoe fijn en vertrouwd mijn leven in Nederland is. Ik had altijd alles onder controle, nu moest ik dat loslaten. Lastig, maar ook leerzaam. Want als je op jezelf bent aangewezen, ontdek je dat je meer kunt dan je denkt. Zo maakte ik snel nieuwe vrienden en spreek ik opeens iedere dag Engels, wat ik voorheen nooit deed. En opeens pak ik in mijn eentje een terrasje of ga ik alleen naar het strand. In het begin voelde dat ongemakkelijk maar tot mijn verbazing begon ik het steeds fijner te vinden.
Een nieuwe stage, andere mensen om je heen en opeens spreken in een andere taal: zelfs zonder er heel bewust mee bezig te zijn, leer je enorm veel in het buitenland. Ik herontdekte bijvoorbeeld ook dat ik het fijn vind om de leiding te nemen. Vroeger leerde ik dat ik die kant van mezelf moest inhouden, omdat andere leerlingen dat vervelend vonden. Nu merk ik dat anderen dat juist een fijne karaktereigenschap vinden. Maar het is niet alleen leerzaam, het is ook gewoon enorm leuk – iets wat ik soms bijna vergeet. Laatst had ik mijn schoonmoeder aan de lijn en ze herinnerde me eraan: 'Vergeet niet om te genieten hè!' En dat is precies wat ik nu doe, met volle teugen.”
