Kirsten Feiken-Olsman

'Zorg is geen baan maar onderdeel van je leven' wordt vaak gezegd door verpleegkundigen. Zo voelde dat ook voor oncologieverpleegkundige Kirsten. "Ik heb jarenlang met veel liefde en passie in het ziekenhuis gewerkt. Ik ben me altijd blijven ontwikkelen en heb heel wat verschillende afdelingen leren kennen. Dat kriebeltje waardoor ik niet stil kan zitten, hoort nou eenmaal bij me. Het was voor mij dan ook geen verrassing toen ik in 2018 merkte dat ik onrustig begon te worden. Na jaren in de zorg te hebben gewerkt, werd het simpelweg tijd voor iets anders."

Weerbarstige praktijk

"Ik heb als verpleegkundige heel wat stagiairs mogen begeleiden. Ik vond het heerlijk om ze te zien groeien in ons ziekenhuis. Daar is het vlammetje begonnen: die interesse in persoonlijke groei. En waar komt dat nou beter tot uiting dan in het onderwijs. In overleg met mijn leidinggevende in het ziekenhuis heb ik een persoonlijk ontwikkelplan voor mezelf gemaakt, waarin ik mijn werk als verpleegkundige ging combineren met een baan in het onderwijs. Op papier was die combinatie perfect, maar de praktijk bleek weerbarstiger."

Gesneden koek

"In september 2018 ben ik begonnen met de deeltijdopleiding Leraar Gezondheidszorg en Welzijn. Een baan waarin mijn medische voorkennis me uitstekend van pas kwam. Te goed misschien wel, want veel lessen waren gesneden koek. Ik zocht meer uitdaging in het vergroten van mijn kennis over het omgaan met mensen in plaats van het behandelen van mensen. In februari 2019 ben ik daarom geswitched naar de opleiding Leraar Omgangskunde."

Pijn in het hart

"In het begin lukte het me goed om mijn studie, stage en baan in het ziekenhuis te combineren. Maar hoe verder ik kwam met mijn studie, hoe lastiger het werd om alle ballen in de lucht te houden. Toen ik in 2021 een baan kreeg aangeboden als docente bij de opleiding Doktersassistent aan het Noorderpoort College in Groningen moest ik wel een keuze maken. Met pijn in mijn hart heb ik de knoop doorgehakt en mijn baan als oncologieverpleegkundige opgezegd."

Oude en nieuwe kennis

"Sinds de start van het nieuwe schooljaar werk ik drie dagen per week als docente. Ik ben daarnaast studieloopbaanbegeleider van een aantal eerstejaarsstudenten. Die combinatie van lesgeven en een-op-een-begeleiding vind ik heerlijk. Ik pas mijn medische kennis die ik opdeed in het ziekenhuis toe in de lessen die ik geef. En de kennis uit de opleiding Omgangskunde gebruik ik als begeleider. Ik moet zeggen dat ik helemaal op mijn plek zit.”

Even slikken

"Ik heb geen spijt gehad van mijn besluit om mijn vaste baan in de zorg op te zeggen voor een tijdelijk contract in het onderwijs. Natuurlijk was het even slikken, maar ik heb er alle vertrouwen in dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Hoe moeilijk dat besluit ook was, het voelde als de juiste keuze. Ik kan me nu volledig focussen op mijn toekomst in het onderwijs en mijn studie. Soms moet je eerst iets loslaten voordat je weer nieuwe houvast hebt."

Hybride docente

"Mijn uiteindelijke droom is om ooit toch die hybride docente te zijn, die met één been in het onderwijs staat en met één been nog op de werkvloer in de zorg. Juist dan kun je actuele kennis uit de praktijk overbrengen op je leerlingen. Of die combinatie me ooit gaat lukken? De tijd zal het leren."