Afbeelding
Gesprekken van mens tot mens
“Ik heb een tijd in de retail gewerkt, waar ik me vooral bezighield met cijfers en mode. Op een gegeven moment merkte ik dat ik behoefte had aan een nieuwe uitdaging, dus ben ik gaan kijken naar studiemogelijkheden. De gesprekken met de HRM-contactpersoon bij mijn vorige werkgever speelden hierbij een rol, maar uiteindelijk was het een spannende, maar weloverwogen keuze om de stap naar een HRM-studie te zetten. Het leek me mooi om betekenisvol werk te kunnen doen, al was ik toen nog helemaal niet zo bezig met de thema’s waar ik me nu wel volledig op stort. Ik volgde eerst de tweejarige associate degree opleiding HRM, omdat ik me niet direct op een vierjarige opleiding wilde vastleggen. Uiteindelijk heb ik ook de bachelor gedaan, en dat was een gouden keuze. In jaar 3 kwam ik erachter hoe belangrijk ik diversiteit en inclusie vind en op welke manier dit een rol kan spelen in mijn werk.”
De kracht van dubbele roots
“In het derde jaar heb ik 2 minors gedaan. Allereerst de minor Master of Change, wat gaat over veranderkunde en organisatieontwikkeling. Ik werkte toen aan het thema ‘Eenzaamheid onder jongeren’, wat achteraf gezien het zaadje was dat nu tot bloei is gekomen in mijn huidige werk. Deze jongeren konden niet écht meedoen, en ik kwam erachter wat een bepaalde mate van exclusie met iemand kan doen.
In de minor Psychologie werd mijn affiniteit met de thema’s diversiteit, inclusie en gelijkwaardigheid duidelijk. Zo moest je bijvoorbeeld tijdens het vak ‘Persoonlijke identiteit’ helemaal teruggaan naar je eigen kern. Toen kwam ik erachter hoezeer ik altijd tussen 2 werelden heb geschipperd: met een Friese moeder en Senegalese vader is dat namelijk gewoon wat er gebeurt. In Friesland viel mijn donkere huidskleur op, terwijl het in Afrika juist opviel dat ik in een andere cultuur ben opgegroeid. Uiteindelijk heb ik ontdekt dat die dubbele roots me juist ook een uniek inzicht geven in allerlei andere situaties.”
Geen standaardfuncties
“Er gebeurde tegelijkertijd ook een heleboel in de wereld om me heen: Black Lives Matter en de me-too-beweging kwamen op, en inclusie en diversiteit kwamen bij steeds meer organisaties op de agenda. Ik voelde steeds duidelijker dat ik daarin ook een rol wilde spelen. Via de Programme manager van IDARE van NHL Stenden kwam ik uiteindelijk terecht bij Tûmba, het meldpunt en kenniscentrum discriminatie en diversiteit in de provincie Fryslân, waar ik nu als projectmedewerker en adviseur actief ben. Ook tijdens mijn studie greep ik alle kansen aan om me met diversiteit en inclusie bezig te houden, waardoor ik ook betrokken raakte bij de ontwikkeling van een nieuwe minor over deze thema’s. Die minor heet ‘Diversity & Inclusion and YOU’. Toen de teamleider HRM bij mij polste of ik me met dat soort vraagstukken wilde bezighouden bij het Inclusive Community Lab, hoefde ik geen twee keer na te denken! Mijn levenservaring komt er perfect samen met mijn studie HRM, en dat had ik van tevoren niet zo kunnen bedenken.”
Een rolmodel voor anderen?
“Ik kom niet vaak vrouwen met een donkere huidskleur tegen in mijn professionele werkomgeving, waardoor ik weinig herkenning ervaar. Dat vind ik jammer. Toch geloof ik dat je rolmodellen dichter bij huis kunt vinden. Bijvoorbeeld mijn zusje. Ik heb haar geïnterviewd tijdens mijn studie, om te ontdekken hoe het voor haar was om op te groeien met dubbele roots in een dominant witte omgeving. Ze zei toen het volgende: ‘het belangrijkste is dat je een kind leert van zichzelf te houden’. Dat is echt blijven hangen: ik ben ervan overtuigd dat je heel veel kunt waarmaken als je in jezelf gelooft. Of ik daarmee een rolmodel voor anderen ben? Geen idee! Maar er zijn natuurlijk genoeg meiden en vrouwen die zich niet zo snel identificeren met hoe de meerderheid eruitziet, of die zichzelf niet direct in een bepaalde functie of rol herkennen. Tegen hen wil ik zeggen: doe gewoon waar je gelukkig van wordt, ook als je er anders uitziet. Of misschien zelfs: juist omdát je er anders uitziet!”