Marit Vogel

Als Marit van de dansopleiding komt, wil ze eigenlijk wel doorstuderen op het hbo. Toch trekt het werkende leven. “Ik wilde geld verdienen en op mijn eigen benen staan. Ik ging dansles geven, als ZZP’er. Ik genoot van de lessen maar de administratie nam veel tijd in beslag. Dat zoog energie. Daarom besloot ik deels weer in loondienst te gaan als groepslesinstructeur bij een sportfaciliteit. Tegelijkertijd gaf ik nog aan elf groepen dansles.”

Sleur

“Al snel groeide ik door tot sportcoördinator. Ik had het naar mijn zin, tot ik op een maandag mijn laptop openklapte en zonder te kijken al wist wat ik die dag ging doen. Mijn werk werd een routine die ik op de automatische piloot afwerkte. Toen wist ik dat er iets moest veranderen. Gelukkig heb ik dat bij mezelf vrij snel door en onderneem ik direct actie. Hoe langer je in zo’n sleur zit, hoe moeilijker het wordt om eruit te komen. Het zorgt ervoor dat je blijft zitten waar je zit omdat het vertrouwd voelt. Zonde vind ik dat. Ik wil zoveel meer uit het leven halen!”

Besefmoment

“Bij mijn leidinggevende gaf ik aan dat ik toe was aan een nieuwe uitdaging. Het liefst binnen de organisatie, want daar had ik het erg naar mijn zin. Waar anderen het misschien spannend vinden, zo’n gesprek met je baas, geloof ik dat het juist positief kan uitpakken. Je hoeft het niet alleen te doen. Mijn leidinggevende zei direct dat ik ervoor moest gaan. Met een bedrijfscoach onderzocht ik vervolgens wat ik precies wilde doen. Tijdens die gesprekken besefte ik me iets. Ik beleefde altijd meer plezier aan het organiseren van dansvoorstellingen, dan aan de dag zelf. Ik vond het prachtig om mijn leerlingen op het toneel te zien maar het planmatige van zo’n voorstelling, daar haalde ik écht energie uit. Uiteindelijk kwamen we op de functie van Eventmanager.”

Droom

“Een paar maanden geleden begon ik officieel in mijn nieuwe functie. Tegelijkertijd startte ik met de opleiding. Mijn droom kwam in vervulling; eindelijk ging ik voor dat hbo-diploma. En dat was nodig ook, want op mijn werk was er behoefte aan iemand die bepaalde projecten verder kon brengen en kon zorgen voor een onderzoeksgerichte aanpak. Een mooie uitdaging waardoor het bij mij direct ging kriebelen. Tegelijkertijd ook spannend: het is een nieuwe functie waar ik zelf vorm aan geef. De timing en de inhoud van mijn opleiding sluiten dus perfect aan.”

Ballen in de lucht

“Hoewel ik een flexibele baan heb en mijn tijd zelf in kan delen, vond ik het moeilijk om tijd vrij te maken voor mijn opleiding. Op een gegeven moment merkte ik dat ik mijn studie op de derde plek zette, na mijn werk en privéleven. Ik liet mijn huiswerk liggen en wanneer ik een deadline had gesteld, dan schoof ik die zelf weer op. 24/7 spookte de studie door mijn hoofd, hartstikke vermoeiend. Uiteindelijk heb ik hulp gevraagd en ben ik thuis en op mijn werk het gesprek aangegaan. Nu maak ik van week tot week een planning, heb ik veel meer overzicht en gaat het een stuk beter.”

Twijfels of angst?

“Toen het studeren niet zo goed ging vroeg ik me soms af of ik er wel goed aan deed. Hoewel die twijfels er gewoon mogen zijn, probeer ik wel altijd na te gaan of ze misschien voortkomen uit angst. Op zulke momenten ga ik altijd terug naar het begin. Waarom heb ik hier ook alweer voor gekozen? Je moet soms even een stap terug doen om vervolgens weer op volle kracht vooruit te gaan.”

Stemmetje

“Welke stap je ook maakt, het kan hartstikke spannend zijn. Maar laat je niet tegenhouden door beren op de weg. Volgens mij betekent dat stemmetje in je hoofd dat je op zoek bent naar iets nieuws. En daar moet je naar leren luisteren. Dat betekent niet dat je direct alles moet veranderen. Soms zorgen kleine aanpassingen al voor een groot verschil! Probeer je eens in te beelden wat het je kan opleveren als je die stap zet. Ik denk dat het zal je verrassen.”