Remco Piersma

Liefde ontwaakt

“In groep zes had ik zo’n bijzondere leraar. Een leuke, inspirerende en grappige man. Anders dan alle andere juffen en meesters. Hij kwam voor iedereen op en we stonden op maandag in de rij om onze weekendverhalen te bespreken. Had je lekker gevoetbald of gezwommen? Je wilde niets liever dan dat aan hem vertellen. We stonden echt op een bij hem. Ik wist toen nog niet dat ik later zelf voor de klas zou staan. Maar ik denk dat mijn liefde voor het vak daar wel is begonnen.”

Pad uitgestippeld

“Vroeger gaf ik al voetbaltraining aan de jongere kinderen. Ik vond het heerlijk om ze iets te leren. Bij de kerk deed ik de kindernevendienst. Ik vond het toen ik klein was zelf altijd heel stom dat ik tijdens de dienst in de kerk stil moest zitten. Tijdens de kindernevendienst deed ik daarom leuke activiteiten met de kinderen. Eigenlijk wist ik daardoor vanaf de tweede klas al heel goed wat ik wilde doen. Sterker nog: ik wist precies welke vakken ik moest volgen en had mijn hele route naar de pabo al uitgestippeld.”

Dit past bij mij

“Op de Open Dag van NHL Stenden in Groningen waren de docenten vrolijk en maakten grapjes met de studenten. Dit past bij mij, dacht ik direct. De start van mijn studie vond ik wel spannend, er was niemand van mijn middelbare school die ook de pabo ging doen. Gelukkig leerde ik tijdens het introductiekamp veel mensen kennen. Ik heb een fijne studietijd gehad en liep eigenlijk nergens tegenaan. Behalve dan de Kennisbasistoets Nederlands, die heb ik denk ik wel negen keer moeten doen. Iedere keer was ik weer boos en gefrustreerd als het niet was gelukt. Het zat me echt dwars: ik moest die toets halen, eerder kon ik niet aan het werk. Gelukkig heb ik het uiteindelijk toch gehaald. Ik ben denk ik nog nooit zo opgelucht geweest.”

Veilige omgeving

“Dat leraar zijn een vrouwenberoep is, vind ik onzin. Volgens mij gaat het er bij deze opleiding vooral om dat het je ligt en dat je sociaal bent. En het belangrijkste: dat je kunt reflecteren. We zeggen altijd tegen kinderen dat ze het anders moeten doen, maar dan moet je zelf wel het goede voorbeeld geven. In mijn klas hebben we regelmatig een kringgesprek. De leerlingen mogen dan heel kritisch zijn op mij en mijn duopartner. Toen een leerling schoorvoetend aangaf dat ik met mijn luide stem dwingend en streng overkwam, schrok ik daarvan. Maar ik vind het fijn dat ze zich veilig genoeg voelen om zo eerlijk tegen me te zijn.”

Buitengesloten

“Zo’n veilige omgeving creëren vind ik belangrijk. Toen ik naar de middelbare school ging, werd ik gepest. Ik voelde me vaak buitengesloten, een naar gevoel waardoor ik twee rottige jaren heb gehad. Op een gegeven moment nam ik mijn mentor in vertrouwen, een lieve vrouw waar ik een klik mee had. Uiteindelijk ben ik het gesprek aangegaan met die jongens en meiden en werden het zelfs vrienden van me. Ik weet nu dat ze het nooit zo bedoelden, maar het deed wel pijn. Het gaf me ook belangrijke inzichten, hoe belangrijk het bijvoorbeeld is om voor een veilig en positief klimaat te zorgen. En dat je je gehoord en gezien voelt als kind. Ik vind het mooi dat dat ook een belangrijk speerpunt van de opleiding is.”

Ontroerend

“Tijdens mijn eindstage had ik een lastige groep waarmee ik geen klik voelde. Soms werden er zelfs middelvingers naar me opgestoken. Uiteindelijk kwam het kantelpunt toen ik dat bespreekbaar maakte. Toen ze afscheid moesten nemen van school en groep 8, kwamen er een paar leerlingen huilend naar me toe. ‘Meester, ik heb het de laatste 2 maanden echt zo leuk gehad.’ Dat ontroerde me. Toen wist ik dat ik iets goeds had gedaan.”