Vergeet ook kwetsbare vaders en moeders niet

Afbeelding
Janneke Metselaar

‘Sommige kinderen hebben geen fijn thuis. Zij zijn nu extra kwetsbaar. Vergeet ze niet in deze hectische coronatijden.’ Die dringende oproep deed Kinderombudsvrouw Margrite Kalverboer in maart. Een oproep die ik alleen maar kan ondersteunen. Maar laten we vooral ook ouders niet vergeten. In deze idiote tijden rust er op hen een ontzettend zware taak.

Janneke Metselaar, lector Zorg voor Jeugd aan NHL Stenden Hogeschool.

Klantmanager, ICT-beheerder of gemeenteambtenaar: van de ene op de andere dag schoolde de coronacrisis ons allemaal om tot fulltime docent. Quarantaine en thuisonderwijs drukken een zware wissel op de verstandsverhoudingen in een gezin. Je zit plotseling 24/7 bij elkaar op de lip. Dat zorgt voor spanningen, waar het ene gezin beter mee om kan gaan dan het andere. Zeker voor kinderen in kwetsbare gezinnen betekent thuiszitten extra risico voor hun veiligheid en ontwikkeling.

Toch wil ik ook voor kwetsbare ouders een lans breken. We maken ons geheel terecht zorgen om de kinderen, maar vergeet niet dat er ook genoeg ouders zijn die in de problemen komen. Denk aan kinderen die slecht tegen verandering kunnen en veel aandacht vragen omdat hun ontwikkeling niet vanzelf gaat. Die kinderen probeer je als ouder in een normale situatie al met veel hang- en vliegwerk naar de volwassenheid te geleiden. Laat staan wanneer je er door de coronamaatregelen volledig alleen voor staat. Dat legt oprecht een zware druk op ouders. Een helpende hand is daarbij erg gewenst.

De grote vraag is alleen: hoe kun je in tijden van thuisquarantaine deze hulp bieden? Deze idiote tijd vraagt om extra alertheid en creativiteit. Denk aan het opzetten van een appgroep met alle ouders, waarin je tips deelt. Ouders die aangeven dat ze het zwaar hebben, kun je wellicht een luisterend oor of een helpende hand bieden in de vorm van een telefoontje of even samen wandelen om stoom af te blazen. Maar ook een kopje schuttingkoffie kan een moment zijn om te peilen of alles thuis nog goed loopt. Bespreek of je elkaar kunt ontlasten.

Daarnaast vind ik dat er een belangrijke taak is weggelegd voor docenten, voetbaltrainers, gymleraren, streetdancejuffen en karatemeesters. Blijf zoeken naar contact met kinderen. Even een telefoontje is voor veel kinderen een mogelijkheid om hun zorgen te uiten of problemen te bespreken. Ontneem ze die kans niet.

Tot slot doe ik hierbij een beroep op ouders zelf om tijdig aan de bel te trekken, wanneer je het gevoel krijgt dat de controle je thuis ontglipt. De huisarts is een vertrouwd persoon waar je als vader of moeder kunt aankloppen. Maak daar gebruik van. Ik kan me ook voorstellen dat je juist liever met iemand belt die wat verder van je afstaat. In dat geval zijn de mensen van het wijkteam of Veilig Thuis een goede optie. Heb de durf om te concluderen dat je ondersteuning nodig hebt. Professionals en leerkrachten hebben tips en kunnen met je meedenken. Ze staan echt niet binnen twee minuten op de stoep om je kind uit huis te plaatsen. Opvoeden doen we samen. Vooral nu.

Maak je je echt zorgen over de veiligheid van een kind of een gezin? Bel voor advies met Veilig Thuis: 0800-2000 (gratis) of ga naar de website van Veilig thuis.

Meer nieuws