Marije Panneman

Afbeelding
marije-panneman
“Ik voelde dat ik op een kruispunt stond”
Marije Panneman
Leerlingcoördinator vakcollege 3-4, docent bewegingsonderwijs (Hondsrugcollege te Emmen )

Toen Marije Panneman begon met de Leergang Leiderschapsverkenning, werkte ze al 13 jaar als leerlingcoördinator op het Hondsrug College in Emmen. Daarnaast gaf ze nog een paar uur bewegingsonderwijs. Ze stond op een kantelpunt in haar loopbaan. “Ik vroeg me af: past de rol van teamleider eigenlijk bij mij? Ik voelde dat ik toe was aan een volgende stap. Ik pakte al veel op wat bij teamleiderschap hoort, maar durfde de stap nog niet echt te zetten.” 

Een collega die de leergang had gevolgd, raadde haar de opleiding aan. “Die zei: volgens mij past dit heel goed bij jou. Dat raakte iets in me. Ik was nieuwsgierig en heb toen een kennismakingsgesprek gehad met de kerndocent Roy Meulman. Dat voelde meteen persoonlijk en veilig. Het hielp me mijn vaag geformuleerde vraagstuk scherper te krijgen.” 

Leren loslaten en luisteren 

Een van haar grootste leerpunten was om uit de actiestand te komen. “Ik kreeg de feedback: ‘Jij weet vaak al wat er moet gebeuren, maar geef de ander de ruimte om ook iets te zeggen.’ Dat was confronterend, maar klopte precies. Ik leerde op mijn handen te zitten en écht te luisteren. Daardoor kreeg ik meer rust in mijn handelen.” 

Die verandering bleef niet onopgemerkt: “Van mijn collega’s en leidinggevende kreeg ik terug dat ik veel meer rust uitstraal. Dat ik beter kan onderbouwen wat ik doe, en dat ik eerst luister voordat ik handel. Ik snap nu ook beter dat niet alles meteen opgelost hoeft te worden. Het gaat erom dat je mensen meeneemt.” 

 

Teamdynamiek in beeld 

Een ander leerzaam moment was de opstelling van het eigen team. “Je ziet letterlijk voor je hoe de dynamiek werkt. Dat maakte ineens veel duidelijk. Ik dacht: o, daarom reageert die collega zo.” Ook de theorie rondom polarisatie met de rollen als de ‘pusher’, ‘joiner’ en de stille middengroep, was voor haar een eyeopener. “Ik was geneigd om me vooral op de schreeuwers te richten. Nu weet ik: het is effectiever om te kijken naar de middengroep. Dáár zit de beweging. 

 

Leeromgeving en kwetsbaarheid 

Ook de setting, de aanpak en de plek waren voor Marije erg belangrijk. “De leergang is zo prachtig opgebouwd. Er is plek om te vallen, op te staan en te leren. Ik voelde me zo op mijn gemak. Een opdracht die veel indruk op haar maakte, was de boekpresentatie. “Iedere deelnemer bracht een boek of film in die hem of haar had geïnspireerd. Ik koos voor De moed van imperfectie van Brené Brown. Die boodschap, dat je kwetsbaarheid mag tonen en dat dat juist krachtig is, raakte me. Het was bijzonder om dat met anderen te delen en daar ook herkenning in terug te krijgen.”“Ik kreeg de bevestiging dat ik het eigenlijk al in me heb.” 

 

Daarbij waren de praktijkvoorbeelden, de intervisiemomenten met de groep en de herkenning bij de andere deelnemers voor haar het belangrijkste. “Daar leer je zo veel van. Ik dacht altijd: ik ben de enige die met deze vragen worstelt, maar dat is helemaal niet zo. Ik ervaar dan herkenning en dan krijg ik weer grip op mijn eigen proces.” 

 

Waarom Marije de leergang aanbeveelt 

“Als je verder wilt kijken dan de plek die je op dit moment hebt, dan is deze leergang dé plek om te vallen, op te staan en te leren. Je krijgt persoonlijke aandacht, reflectie, en de kans om echt te onderzoeken wie je bent als (toekomstig) leider.” 

 

Ook de locatie in Bakkeveen, midden in de natuur, maakte het verschil. “Je bent er echt even uit, en dat helpt om tot de kern te komen.” 

Ook geïnspireerd?

Boost je carrière in het onderwijs. Kom in contact en ontdek je mogelijkheden