Afbeelding
Geen zakenman
“Ik zat in de zakenwereld, maar was eigenlijk helemaal geen zakenman. Ik genoot van het persoonlijke contact dat ik had met klanten, maar langzaamaan werd dat door automatisatie steeds minder. Tegelijkertijd kreeg ik wel steeds meer werk. Ik merkte dat ik met steeds minder energie thuiskwam. Op een dag barstte de bom: ik kwam thuis te zitten met een burn-out. Daardoor besloot ik te luisteren naar wat ik eigenlijk al een tijdje wist: het was tijd voor verandering. Gelukkig gaf mijn baas me alle ruimte om een opleiding te volgen. Ik was goed in talen en hield altijd al van contact met anderen. Het beroep leraar leek dan ook een logische keuze. Zo kwam het dat ik op een dag besloot de deeltijd bachelor opleiding Leraar Fries te doen.”
Drummen
“Tijdens mijn opleiding stond ik al gauw voor de klas. Ik vond het heerlijk om mijn passie voor Fries over te brengen. Ik ben zelf een rasechte Fries, en vind het belangrijk om de taal een positieve associatie mee te geven. Echte pedagogische vaardigheden had ik toen nog niet. Zo gaf ik ooit CKV aan een klas vol jongens die boer wilden worden. Met leervakken hadden ze eigenlijk niets. Als kers op de taart was ik in een lokaal gezet waar een drumstel stond. Je raadt het al: halverwege het uur zat ik met een klas vol rondrennende en drummende jongens. Toen leerde ik: je moet je klas wel een beetje begrenzen. Gelukkig leer je dat tijdens de opleiding en in de praktijk vanzelf.”
Reality-check
Mijn aanname dat ik goed was in leren, bleek werkelijkheid. De opleiding ging me goed af. Ik nam het ook echt serieus en zette er veel voor opzij. ‘We zien je zo weinig’, zeiden mijn vrouw en kinderen wel eens. Toen ik plotseling in het ziekenhuis terechtkwam en ik er bijna niet meer was geweest, was dat wel even een reality-check. Natuurlijk is leren belangrijk. Maar het moet wel in balans zijn met je privéleven. Tegelijkertijd besefte ik me door die tijd ook dat je je dromen na moet jagen. Voor mij betekende dat toch gaan voor die deeltijd master opleiding Leraar Fries.”
Verdieping
“Doorstuderen vond ik wel spannend, want tijdens mijn tijd in het ziekenhuis had ik ernstig zuurstoftekort gehad. Of ik nog goed zou kunnen leren wist ik niet. Gelukkig ging dat prima. Natuurlijk, ik was wel vaker moe, maar dan kroop ik gewoon wat eerder onder de wol. Spijt heb ik nooit gehad. Ik geniet van de verdieping die ik met de master krijg. Zowel voor mijn eigen kennis als met de bovenbouwklassen die ik nu les mag geven.”
Onbetaalbaar
“Als leraar heb ik een autonomie die ik in mijn kantoorbaan nooit heb ervaren. Ik geef mijn eigen lessen en dag vorm. Dat is voor mij heel belangrijk. Maar het zijn vooral die interacties met leerlingen die maken dat ik vol energie thuiskom. Laatst gaf ik iets te laat aan een leerling door dat hij een toets moest inhalen. Hij had niet meer genoeg tijd om te leren en vroeg om een week uitstel. Hij was zo opgelucht toen ik hem die week uitstel gaf. Hij glunderde van oor tot oor.”
Nooit te laat
“Ik heb zelf nooit getwijfeld, maar ik kan me best voorstellen dat het spannend is om iets nieuws te gaan doen. Ik denk dat je er goed aan doet om dat altijd met je omgeving af te stemmen zodat het ook echt in je dagelijkse leven past. Want je moet er wel veel tijd aan besteden. En vraag om hulp. Als ik het even niet meer weet, klop ik bij mijn studiebegeleider aan. Wat ik heb geleerd? Leren is interessant en leuk, je krijgt er energie van. Maar leren is ook vallen, opstaan en relativeren. Volgens mij is het nooit te laat om een nieuwe richting in te slaan.”