Afbeelding
Er zijn twee hoofdmethodes om polymeren te kunnen recyclen. Mechanische recycling en chemische recycling. Bij mechanische recycling worden polymeren verpulverd en gesmolten tot (re)granulaat. Bij chemische recycling worden polymeren gedepolymeriseerd tot aan bouwstenen (monomeren) en na zuivering herpolymeriseerd in nieuwe polymeren.
Aanleiding
Er is echter een groot nadeel bij alle huidige methodes, dat er een offer in de kwaliteit van het gerecyclede materiaal gemaakt moet worden (bij mechanische recycling) of dat schadelijke stoffen gebruikt worden om het recycling proces te faciliteren (bij chemische recycling).
Welk probleem lost het project op?
Een manier om polymeren te recyclen zonder deze nadelen is door enzymatische depolymerisatie. Deze methode combineert de voordelen van chemische recycling (geen reductie in kwaliteit) met die van mechanische recycling (geen schadelijke chemicaliën voor nodig), én het kan specifiek zijn voor individuele polymeren. Dit betekent dat één polymeer selectief kan worden gerecycled uit een mengsel van verschillende plastics.
Wie is het projectteam?
Hoe pakt het projectteam dat aan?
Het project bestaat uit 4 fasen:
- Patent- en liteartuuronderzoek naar enzymatische depolymerisatie van polyesters, polyamiden en polyurethanen.
- Enzymatische depolymerisatie van polymeren onder milde condities.
- Zuivering van gedepolymeriseerde monomeren en oligomeren.
- Herpolymerisatie van zuivere bouwstenen tot hoog-kwalitatieve polymeren.
