Het bleef niet bij dromen, ik ging de wereld over en in 2004 stond ik op precies dat station in Zwitserland. In 2006 had ik, op Antarctica na, alle continenten gezien. Ik leer steden en de mensen die er wonen graag als een soort local kennen. Dat kan omdat mensen vaak aan mijn uiterlijk niet zien waar ik vandaan kom. Dat gevoel is fijn, het brengt mij dichter bij anderen en maakt gesprekken makkelijker.  

Het vele reizen en alle ontmoetingen hebben mij gevormd tot wie ik nu ben. Van de manier waarop ik spreek tot hoe ik anderen benader. Ik word zo blij van die connecties. Een van de mooiste gesprekken? Tijdens een treinreis van 48 uur sprak ik met een gevlucht gezin. Wat hij toen zei blijft mij nog altijd bij: 'Ik heb nog geen 100 euro, maar ben rijk met wel 100 vrienden.'" 

Wayne Johnson, director International Affairs